Arme Mr. Basil.

Zo zit je rustig op vrijdag avond je koffie te drinken voordat je op de weekendje weg met de honden begint. En zo ben je de honden af aan het lopen op zoek naar de oorzaak van een paar grote druppels donker rood bloed op het dikke wollen tapijt. Eerst de teefjes met een doekje en daarna alle pootjes.

Mr.Basil de Manchester terriër trok verschrikt zijn voorpootje weg dus dat vereiste nader onderzoek. Dit heb ik nog nooit gezien, een heel klein rood stompje waar zijn nagel heeft gezeten. ( meestal hadden we met de Mechelaren destijds de pech dat de nagel er nog half af hangt en dat is veel pijnlijker en lastiger op te lossen) Hoe het gekomen is, is een mysterie. We hebben niks gemerkt. De 2 manchester terriërs hebben s’middags zoals vaker hun “zoomies” door het huis gehouden, waarbij ze racen door het hele huis en de bank als een kom bocht fungeert. Na het eten hebben ze zich op schoot onder een deken verschanst. Maar goed, wat nu?? Gewoon lopen ging prima, hij mankt niet, het wordt voornamelijk een drama als hij een sokje aan krijgt, en dat krijgt hij van mij. Hij Loopt dan als een soort John Cleese in “Faulty towers” met zijn pootje voor hem uit stekend over de weg, neerzetten doet hij alleen als hij een leuk teefje treft.

Na het eerst laten weken in de soda en schoonmaken en spoelen met de Vetramil spoelvloeistof heb ik er toch steeds even een sokje om gedaan als hij naar buiten moest. Maar verder in huis en in de camper het sokje maar af gelaten. Om de genezing te ondersteunen kreeg Mr.Basil Puur Trauma, beginnend met de eerste dag elk kwartier tien druppels en daarna de onderhouds dosering van 10 druppels drie keer per dag.

Het weken hoefde al gauw niet meer maar de Vetramil zalf is zeker elke dag voor een week een paar keer opgesmeerd. Dat weekend waren er dus voor hem geen agility wedstrijden meer te lopen. Het bloeden was vrijwel meteen gestopt, het was nu wachten op het indrogen van zijn ontnagelde teen en het leven. Ik vond het verassend snel gaan, na 5 dagen helemaal droog, donker en pijnvrij . Het weekend er op heeft hij op zondag een wedstrijd gelopen, hij heeft voor de eerste keer een eerste plaats op een vaste parkoers gewonnen.

Super, en dat na dit trauma !

Zo blij dat we toch verlichting van de pijn konden geven en ervoor konden zorgen dat het niet ging ontsteken, zo kon hij weer gauw rondracen met TOPsy. De nagel vonden we later onder de stoel waar ze onderdoor razen. Hoe gaan we dat nu toch temperen?

Pootje en likje van Mr.Basil.

Wondje aan poot bij de hond | Puur natuur