Categoriearchief: Uncategorized

Winaar Beste Belgische Herder 2019 NVBH

Ziva is de Beste Belgische herder in de agility voor 2019!

Ziva wordt Beste Belgische Herder in de Agility op de Clubmatch van de Nederlandse Vereniging Belgische Herders 2019 de NVBH.
Op 26 mei, twee weken na het WK van de FMBB in Tsjechië waar ze 6e op de jumping finale werd en één week na de World Agility Open waar Ziva de Bonus Speedstake won, traden we alweer aan. Nu in Bemmel alwaar de NVBH haar Clubmatch hield. ( redactie, Ziva is Wereld kampioen agility in 2015 geworden)
De afgelopen jaren konden we helaas niet deelnemen aan de Clubmatch, hij viel steeds tezamen met de kwalificaties voor de Wereld Kampioenschap agility voor de FCI. Iets waar de Belgische Herder zeker ook van de partij zou moeten zijn en waar wij aan deelnamen.
Het eerste Vaste parkoers werd opgebouwd , de keurmeester van de dag was Rob Balt. Hij had best pittige rondjes al neergezet voor de eerste graad dus geconcentreerd ging de open klasse verkennen. Ziva mijn 9 jarige mechel was aan de beurt, met een spannend rondje en foutloos, was het toch niet helemaal vloeiend, ik schatte de snelheid waarmee ze de tunnel uit zou komen verkeerd in en moest even remmen om haar voor te laten gaan, maar alles lukte verder. Een eerste plaats! Die hadden we alvast.
In de pauze mochten we dan als open klasse verkennen. Dan Ziva, Ziva deed wat Ziva kan en liep een heel goed rondje uit, mooie raakvlakken en geen gekke dingen. Weer 1e plaats. Het werd nu spannend, er waren nog maar 2 mensen met 2 foutloze rondes. Konden we dat volhouden. Drie foutloze rondes op één dag is best veel en niet gemakkelijk te doen. De jumping werd opgesteld en de lopers moesten in omgekeerde volgorde van resultaat lopen, dat hield in, Ziva als allerlaatste hond ze stond er het beste voor. Geen probleem, dat kunnen we . Ziva dus als laatste aan de beurt, ondertussen speelde de vermoeidheid mij parten, het was een lange koude dag, ik pepte mijzelf op en ging de ring in met Ziva. Het eerste stuk ging zoals gepland dan naar die belangrijke sleutel positie en dan….. blanco , ik had even geen idee meer waar ik heen moest. Ik zag een bordje nr 13 aan de andere kant als waar Ziva net overheen was gesprongen, dus deze moest nog een keer, maar hoe dan??? Seconden tikten weg, ineens wist ik het weer, achter mij die tunnel nog een keer, ik riep Ziva gauw bij me, voorkomend dat ze een hindernis zou nemen die niet moest en dan snel die tunnel in. Het hooft nu koel houden zodat er geen latjes gaan en kalm naar de finish. Zou het genoeg zijn? Was het misschien een weigering? Nee het was geen weigering, we waren immers niet eens in de buurt van de te nemen hindernis geweest, en ja het was genoeg, foutloos!

Ziva had zoveel tijd extra verdiend met de eerste twee rondes dat ik nu toch in totaal de eerste plaats had verdiend. Ziva is Beste Belg 2019! Ze heeft als bonus alvast 80 punten voor het WK van de FMBB verdiend voor 2020. Zo trots op mijn maatje, mijn kameraad, mijn vriendin, wat een geweldige hond, drie weken achter elkaar presteren op top nivo en maar doorgaan. Nu 9 jaar oud en al zoveel samen bereikt en beleefd. Ik houd van deze geweldige hond. ZIVA.
De video is te vinden op Youtube; kanaal Katja Slippens, je kan zoeken op: Best Belgian Shepherd Agility Ziva 2019 NVBH

p.s. Over 4 weken is Ziva alvast geplaatst voor de finales van de Nederlands Kampioenschappen door haar uitslag in het totaal klassement van de derde graad large, we zullen zien wat dat brengt.

Alice is er niet meer.

Onze Alice-Dawn of Blazing Amber  is er niet meer.

19-02-2019

Geboren in mijn handen op 24-01-2006 ons eerste nestje pups. Samen met haar broer Ace-Bandit was dit ons eerste nestje. Hij groeide op tot een flinke sociale lieve kastanje bruine terveurense herder en zij een mooie kleine mechel teefje. In het nest was al meteen duidelijk dat Alice anders was als Ace. Ace was gek op aandacht en bezoek. Alice hield niet van bezoek, niet van andere mensen of andere honden. Een paar ervaringen bevestigden haar vermoeden, mensen en honden moest je vermijden, liefst door heel hard grommen en uitvallen op afstand houden, dat werkte immers. Alice was een hond met gebruiksaanwijzing. Maar Alice hield ook van ons en van agility. Aan het werk kon niks haar storen, zij ging op in haar belangrijke taak, dat was voor en met mij werken. Boven verwachting is zij heel ver gekomen in de agility. Meermalen WK Belgische Herders gelopen , die eerste keer met haar moeder in 2009 tegelijk in Tsjechië was het begin van een  fantastische carrière. Ze won met het Nederlandse team in Italië de zilveren plak FMBB. Deelname en prijs bij de IMCA, liep meermalen de Masters, liep podiums op NK en derde graads  competities in binnen en buitenland, won 2x de beste Belg Bokaal van Nederland en liep twee keer voor Nederland  een WK FCI voor team en individueel, diverse Europees kampioenschappen ( European open)  Alice was erbij. En zeker nog veel meer die ik nu even allemaal niet kan opsommen. Niet slecht voor een  hond die veterinaire controles zo vreselijk eng vond en menigtes het liefst hard voorbij rende. Maar in volle Arena’s de sterren van de hemel liep. Tot december 2018  was zij nog van de partij op het agility veld en ook al zag je dat ze al wat ouder werd, haar tijden logen er nog steeds niet om. Ze heeft mij zoveel over honden geleerd, over agility en over anders handlen. Inventief zijn, schakelen, hond in zijn waarde laten. Waarom opleggen hoe wij vinden een hond zich moet gedragen in de maatschappij als zij dat echt niet aan kan. het is ook niet echt heel nodig om naar de markt te gaan met je hond, op een terrasje zitten met je hond. Natuurlijk is het gezellig, maar als je maatje dat nou het engste vind wat er bestaat, dan doe je haar toch na de wandeling in het bos lekker in de auto met een kluif als je zelf een pannenkoek gaat eten. We hebben alles gedaan met respect voor haar. Vakanties in de bergen vergden gewoon een iets andere route als waar de menigte heen gaat. En ja, wat heb ik vaak gezucht en gemopperd over al die “leuke, gezellige, hij wil alleen maar spelen” honden die komen buurten bij de wandeling waardoor ze weer eens helemaal in de stress vloog. Of in de rij wachtend op de wedstrijd weer eens een loslopende hond komt buurten. Wat zou het fijn zijn geweest als ook die mensen hun hond bij zich zouden houden. Die tijdperk is voorbij, haar stress is nu over. Zij mag nu zonder angst verder spelen op een plek waar alle honden vrij zijn.

Alice ik ga je missen, een eind van een tijdperk. Moeder Franny en broer Ace zijn er niet meer, er zijn geen Blazing Amber puppies meer. Je was een geweldig trouwe hond. Ik heb je beloofd die geboorte dag in mijn handen  dat ik je nooit zou laten lijden, de beslissing was enorm moeilijk om je te laten gaan. Ik heb die dan ook met het verstand genomen, want met al mijn hart zou ik je hier willen houden.

Maar het is tijd om je te laten gaan, eindelijk geen angst meer, geen stress, je bent vrij, vlieg lieve Alice, vlieg.

 

Ziva is weer geplaatst voor het WK Belgische Herders.

Wereld Kampioenschap Agility van de FMBB.

Na 4 selectie dagen  over de periode september, november, december en afgelopen zaterdag hebben Ziva en ik ons weer geplaatst voor het WK agility van de Belgische Herders ( FMBB). Deze wordt dit jaar weer in Pisek Tsjechië gehouden. Hier werd Ziva in 2015 Wereld Kampioen en we  hopen natuurlijk dat  het ons weer dat beetje extra geluk gaat brengen. Het wordt dit keer mijn 12e WK van de FMBB, onze avonturen begonnen in Frankrijk 2007 met Franny en  Ziva gaat nu zelfs voor de 7e keer mee. Na het verlies in november van ons kleine zonnestraaltje BATty was agility gewoon even minder belangrijk geworden, het plezier  was er een beetje uit om wedstrijden te lopen.

Toch wisten we ons uit dit diepe  verdrietige dal een beetje
op te  richten en resultaten voor de kwalificatie te lopen. Met een tweede plaats op de totaal klassement mogen we ook voor het Nederlands team uitkomen. We lopen dus individueel en Team rondes. Super trots dat we dit weer samen voor elkaar hebben gekregen. Ik ben ook heel blij met mijn sponsoren die mij helpen de gezondheid van mijn honden goed in de gaten houden en bijdragen aan hun voeding, supplementen en lichamelijke fitheid.  Ziva is mijn super team maatje en lieve vriendinnetje, ze is zo bijzonder. Lief, gedreven, geconcentreerd en hardwerkend denkt ze tijdens het parkoers zelfs met me mee. Altijd in voor een mooie bergwandeling of ander leuke activiteiten.

De video van de laatste kwalificatie

Het WK wordt gehouden in Pisek Tsjechië van 6 tm 12 mei 2019.

Afscheid van BATty.

Mijn kleine Prinses is er niet meer.
 For English, scroll down.

Maandag 22 oktober piepte BATty en was ze ongemakkelijk, ze kon zich geen houding geven, ze had duidelijk buikpijn. We gingen meteen naar de dierenarts, haar tandvlees was  heel bleek. Hij nam bloed af en ze had bloedarmoede, hij bekeek met een echo haar buik op zoek naar het bloedverlies maar vond geen directe oorzaak. Hij wist niet wat er mis was en  we gingen met pijnstilling en anti misselijkheids prikje naar huis. Woensdag vond ik het toch weer mis, we gingen weer naar de Dierenarts, nu weer bloed geprikt en de waarde was nog meer gezakt. Meteen een afspraak bij een internist maken was het advies. We kregen die afspraak, donderdag bij de Specialistische Dierenkliniek Utrecht, bij dr R van Noort. Hij vond haar ook te bleek, onderzocht haar grondig en nam meer bloedtests af, we moesten op de uitslagen wachten, deze waren eindelijk vrijdag avond beschikbaar. Geen antwoorden nog, dus we maakten een afspraak voor een echo, maandag. Ondetussen kon BAtty niet meer meer dan een klein sprintje trekken, haar energie nivo was  flink gezakt en ze had buik pijn.

Maandag een week later, de echo, hieruit bleek er  “iets ” te zitten bovenin de darm, vlak bij de maaguitgang en pancreas, het  zag er niet goed uit. Er zou geopereerd moeten warden, dat was al zeker. Donderdag was de Weke- delen chirurg Dr Gert ter Haar pas beschikbaar, weliswaar zat hij helemaal vol maar er zou een plekje vrijgemaakt worden voor BATty, het was spoed, dat was duidelijk. BATty’s gestel ging ondertussen zienderogen achteruit, ze veranderde van een levenslustige actieve  blije  terriër naar een heel rustig hondje die  de hele dag in haar mandje sliep.

11 dagen na de eerste verschijnselen: Donderdag zijn we met de camper naar de kliniek gereden, het zou een dag van wachten worden en ik wou BATty niet in een hokje alleen binnen achterlaten. Na de lunch kwamen ze ons halen.  Een gesprek gehad met Dr ter Haar en hij was heel sympathiek en rustig. Hij wou eerst een CT scan maken zodat hij een idee zou hebben waar het probleem lag, dit kon in de  narcose meegenomen worden. Na een tijdje kwam hij ons  opzoeken, het was  nog steeds niet goed duidelijk,  hij wou ook graag een CT met contrast vloeistof maken, daar stemden we  mee in. Weer later kwam hij terug. Hij was zeer ongerust, hij hoopte op een abces, maar… het zat op een hele vervelende plek. Hij ging  haar openmaken en te kijken  wat de mogelijkheden waren. Na een tijdje werden we boven bij de operatie kamer geroepen. De chirurg schudde zijn hoofd verdrietig. Het tumor gevaarte was zo groot en helemaal om haar darm gegroeid. De openingen van de pancreas, maag en de gal waren erbij betrokken. Het zou onbegonnen werk zijn om dit te verwijderen. Hij verdacht het een hemangiosarcoom (Tumor van de bloedvaten)  te zijn, het was niet chirurgisch te verwijderen zonder een cholecystoduodenostomie uit te voeren. ( verbinding maken tussen gal en darm) Ook pancreas sap afvoer zou een probleem zijn. Er was onvoldoende kwaliteit van leven voor BATty als ze het zou overleven. Ik heb mijn honden altijd beloofd dat ik ze nooit onnodig zou laten lijden. We hebben samen besloten haar niet meer wakker te laten maken en hebben afscheid van haar genomen. De arts heeft haar heel netjes weer gesloten en we hebben haar mee naar huis genomen. Het regende ondertussen heftig en is de hele dag blijven  regenen, alsook onze tranen van onmacht en intens verdriet. 

Vrijdag is de zon gaan schijnen, we hebben met de 3 andere honden gewandeld in het bos en later die middag is BATty begraven nadat de  andere honden ook afscheid van haar hebben genomen. Het is niet te bevatten, waarom een jonge blije hond zo een  heftige ziekte kan krijgen. Veel te jong en nog haar hele leven voor zich, wreed van ons vandaan gerukt. Ik kan het niet begrijpen maar het is helaas zo. Het is geen  vreselijke droom waarvan we straks badend in het zweet wakker van gaan worden. Het is echt zo, geen BATty die heerlijk in mijn trui naast mijn hart ligt te slapen, geen knuffels, hapjes en likjes terwijl ze tegen je opstuitert. Geen opspringende terriër die tijdens de agility blaft dat ik eens moet opschieten, geen wandelingen door de bergen met  alle meiden, ze heeft zelfs nog niet leren zwemmen. We waren nog niet klaar met mekaar, ik wil geen BATty moeten missen, ik wil mijn BATty terug! Tranen vloeien terwijl ik  onzinnige dingen in huis probeer te doen, mandjes en  jasjes van BATty opruimen, elk jasje heeft een verhaal. (Die zonder verhaal ga ik weg doen). BATty is beroemd om haar  kleertjes ,  tuigjes en riempjes. Elk riempje die ik vind brengt een huilbui teweeg, elk jasje een dicht geknepen keel en rode ogen van het huilen. Dit is zo ongelofelijk zwaar voor Tom en mijzelf. Gelukkig hebben we de steun van mekaar en onze drie mechel meiden. Maar……

Mensen, geniet van alle kleine dingen in het leven want eens zal je ervaren dat het grote en belangrijke herinneringen zijn. Leef nu!

p.s. ( Onze dierenarts en Dr Ter Haar vonden dit een zeer uitzonderlijk geval, zoiets hebben ze nog nooit meegemaakt, het is niet genetisch maar een enorme vette PECH)

BATty, playlist.

Fetching the puppy, first day at home.

BATtys last agility runs, Norwegian Open.

ENGLISH: My little princess has left us. Our hearts are filled with grief and sadness. Its like somebody has ripped the world out from under us.
No more jumping up and barking, telling me to hurry up and run agility. No more snuggling in my jacket, close to my heart. No more long walks up mountains and meadows with your big sisers. No more long trips to far away places. There is so much we wil miss now you are gone. It is unbelieveble, and I still can not put my mind around this. WHY? I ask, why would anything this exceptionally horrible happen to my little BATty? Sometimes there are no explanations, there is nothing we could have done to change the outcome. It makes me so sad that no body could do anything to prevent her from leaving us. Sometimes these things happen, is the only explanation the Vet could give us. Go my little BAT, go, fly high and stay safe till we meet again. You will Always be in my heart, ALWAYS. My God! This is so painfull, my eyes have not been dry and my throat is closed tight. I can not believe this is actually happening.
Edit: The vet thinks it was a hemangiosarcoom, but even if it was not that, the tumor was so complicated around the duoderm and entry’s to stomach, pancreas and gal he woudl have to perform a cholecystoduodenostomie and she would have to have chemotherapie with litte hope of full recovery only to be hurting the dog longer. We chose not to let her suffer longer, she was rapidly deteriorating these last days and yesterday only stayed in her bed sleeping, she was not our happy dog anymore but in pain. We did what was best for BATty but she leaves a terrible hole in our hearts. I can not stop crying.

Introductie Katja en Ziva voor het Wereld Kampioenschap Belgische Herders van het FMBB

Agility 2018 FMBB Slovenië eind April.

Katja Slippens met Ziva.

Toxic- Ziva of Dark Brightness is 8 jaar oud en de dochter van Shywa (Stacy) vom Greifenring en Solero des Teutones.

We zijn in de winter van 2001 begonnen aan Agility met onze Mechelse herder zonder stamboom, Kyra, in juni 2002 hebben we samen onze eerste wedstrijd gelopen en ook in 2002 kwam onze eerste stamboom hond Franny bij ons. Kyra en Franny zijn beide overleden op een respectabele leeftijd van 14.5 jaar.
Dit WK is opgedragen aan Ace- Bandit of Blazing Amber die vorig jaar overleed, hij is de broer van Alice en de zoon van Franny en is bij ons geboren.

Ik heb vanaf mijn eerste keer FMBB in Frankrijk in 2009, 11 keer op het WK mogen uitkomen met mijn stamboom Mechelaren, Franny, Alice en nu alweer voor de zesde keer met Ziva, we zijn zelfs 4 keer geplaatst met twee honden tegelijk. In 2012 Italië werden Alice en ik met het NL team 2e en werd Ziva 9e overall.
In 2015 zijn we samen met behulp van mijn man Tom en coach Eugenie van Aalten, Wereld Kampioen Agility in Tsjechië geworden. Vorige jaren haalden we steeds weer de finale maar misten we net dat beetje geluk en concentratie die bij het winnen van een finale zo belangrijk zijn. Uiteraard gaan wij er dit jaar weer vol voor om onze titel van 2015 terug te winnen.

Ziva is geboren op 31-01-2010 en nog steeds topfit mede dankzij de producten van NML health zoals de Doils olie en de Puur Muscle mass die mijn honden allemaal dagelijks krijgen.

Ik houd de gezondheid van mijn honden goed in de gaten en geef dagelijks een goede energierijke geperste brok van Prins Petfoods en natuurlijke supplementen van Puur. Zodra ik vermoed dat er iets niet goed zit fysiek zoals een blessure bijvoorbeeld ga ik naar Anneke Schellingehout van Jyoty voor een check up zodat eventuele kleine problemen niet problematisch kunnen worden.

Ik ben super blij en trots op Ziva. Zij is een gecontroleerde hond in het parkoers, en ze wil ten allen tijden secuur haar werk voor je doen. Dit maakt haar heel fijn om mee te werken, ze is zeer zuinig met haar energie en houd de handler goed in de gaten, ze kan ook zeer zelfstandig vooruit werken, iets wat met mijn eigen snelheid best handig is.
Ziva is mijn sterkste punt, ze is een hele fijne rustige hond, als zij loopt ziet het er niet snel uit, ze is kalm en gedoseerd en springt krachtig en soepel als een hinde, maar komt ze over de finish dan sta je altijd weer versteld over haar parkoers tijden. Ik probeer dan ook vooral een parkoers tactisch te lopen om onze sterkte punten optimaal te benutten.

We gaan samen met de rest van het Nederlands team de tijd van ons leven hebben want, wat kan leuker zijn dan internationaal een wedstrijd te lopen tegen het beste hondenras met hun beste handlers? We gaan voor een sportieve en gezellig week waarbij we foutloze snelle, mooie, vloeiende parkoersen willen laten zien en het beste uit onszelf gaan halen.

Ik ben er trots op ons land weer te mogen vertegenwoordigen en ik wil dit jaar weer de Finale halen met Ziva om onze WK titel terug te winnen.
Ziva en Katja

BATty, the Manchester terriër.

BATty, the Manchester terriër.

Kennelnaam, Express Speedy z Vejriho hnízda.
(BATty staat voor Blazing Amber Terriër en slaat ook op haar vleermuis oren. Onze honden school heet namelijk Blazing Amber Training.)
BATty kwam vrij onverwacht ons huis binnen.
Ik stond al een aantal jaar op de lijst voor een Parson Russel terrier, ik wou namelijk een kleiner hondje erbij naast de drie mechelaren die nu nog hadden. Eindelijk werd het nestje geboren waar ik op wachtte van een agility hond die ik kende, maar het was maar één pupje. Voor mij zat er niks bij. Ik ging dus op zoek naar een Parson . Via mijn vrienden op facebook informeerde ik en kwam ik steeds meer te weten of zijn gedrag, nog meer als ik al eerder wist en vooral het feit dat de hond juist van nature uit luid moest blaffen beviel me steeds minder. Ze zouden hard moeten zijn en onverbiddelijk doorgaan met de aanval op een vos of iets dergelijks. Dit leek met toch niet zo een goed idee met de Mechel meiden is huis. Ik heb namelijk nog drie Mechelse herder teefjes en nog een extreem exemplaar erbij in het klein, nou dat was misschien wat heftig.
Ineens kwam op de Facebook pagina van een Tsjechische vriendin een vreselijke schattige foto. Wat is dat!??? Dit pupje zocht een huisje, ze was geannuleerd door een Italiaanse koper en mocht volgende week het nest verlaten. Ik ben meteen gaan uitzoeken wat de eigenschappen van een manchester terriër zijn, via Google en via vrienden op FB weer nieuwe MT vrienden gevonden die meer konden vertellen over het ras en ook de bloedlijnen kenden van de ouders, allemaal gaven groen licht voor dit pupje. Ik zag video’s van haar moeder en oom in de agility en was verkocht. Ik maakte contact met Veronica Tobolkova, haar fokker en we PB over en weer in gebrekkig Engels. Ik zocht op internet de gezondheids eisen en onderzoeken en verzekerde mezelf dat het met de FCI papieren goed zat . Deze FCI erkenning is nodig als ik later met haar in de agility op een Wereld Kampioenschap wil uitkomen. De laatste horde moest nog genomen worden, speelt ze? Apporteert ze? Dus Veronika maakte een video van de 4 pups tijdens spel, en dat ze een sok weg gooide en de pups er samen achterna gingen en terug brachten, ze deed sjor spelletjes voor me met het pupje en ik was helemaal verkocht. Ik kom haar halen zei ik en drie dagen later zaten we in de camper richting Tsjechië. ( 1000 km enkele reis)
Ik was nog op tijd om het hele nestje te zien en ik vond ze geweldig, moeder was sociaal en open, oma was er ook bij en zij lag heerlijk op mijn schoot te snurken. Terug naar huis met een inie mini hondje, sneeuwstormen onderweg trotserend was het al duidelijk dat we gauw een jas moesten kopen voor haar onderweg langs de snelweg. Inmiddels heeft ze er meer als ikzelf.
Ze heeft ons hart gestolen.
Ik ben haar gaan trainen als een mechelaar, Ik ga agility met haar doen. Dus veel puppie spelen, balance oefeningen en korte denk spelletjes, zij heeft haar aanpassingen. Je hebt toch dat terriër trekje, af en toe kijkt ze je aan en dan mag je het mooi zelf doen. Ik weet haar er altijd wel weer van te overtuigen dat ze uiteindelijk toch doet wat ik van haar wil en ze dan denkt dat ze het zelf verzonnen heeft. Je moet een terrier toch wat foppen heb ik geleerd. Ze doen het niet voor jou, ze doen het zoor zichzelf. Het is een klein hondje, daarin verschilt ze dus van de mechelaren, ze blijft dichter bij je werken en van je af sturen kost meer tijd om aan te leren. Ze is met running contacts bezig in de agility en het sturen gaat al enorm leuk en snel.
Ik beleef elke dag als een avontuur, ze steelt ieders hart, is al een beroemdheid op het agility veld, ze is een diva, ze is niet keihard, ze is gevoelig maar kan ook heel stoer zijn. Ik vind het fijn dat als ik aan geef dat iets echt niet kan ze dat accepteert. Dit gedrag voorkomt dat ze in grote problemen komt met de Mechel meiden. Als één van hun aangeeft dat ze te ver gaat luistert ze ook en gaat ze niet over hun grenzen heen. Dit is wel nodig, ze is immers kleiner. Nu een 7 kilo en 37 cm hoog en ingeschreven voor haar eerste show in Eindhoven, ik ben benieuwd welke avonturen we met haar gaan meemaken.
BATty heeft een eigenown facebook page,

En een eigen Youtube kanaal.
Ik heb een Hondenschool, gespecialiseerd in Pups, balance en controle training , pre agility en wedstrijd agility training en coaching. http://www.blazing-amber.nl


ENGLISH:
(BATty stands for Blazing Amber terriër and about her bat ears. Our dog school is called Blazing Amber Training.)
Batty came rather unexpectedly in our House.
I was on the list for a number of years for a Parson Russel terriër, I wanted a smaller dog in addition to the three Malinois that we have. The litter was finally born of an agility dog I knew, but it was only one puppy. There was none for me. So I went looking for a Parson. My friends on facebook informed me and I came to know more and more of his behavior, even more as I previously knew and especially the fact that the dog had to bark out loud just naturally pleased me less and less. They would have to be hard and inexorably proceed with the attack on a Fox or something like that. This seemed to me not so a good idea with the Mali girls her at home. I already have three Belgian Malinois females and another copy of that in a small size, well that was maybe too much.
All of a sudden on the Facebook page of a Czech girlfriend an awfully cute picture was posted. What is that!??? This puppy was looking for a home, she was cancelled by an Italian buyer and would next week leave the nest. I immediately started to find out more about the Manchester Terrier, through Google and through friends on FB I found more new MT friends that could tell about the breed and also the blood lines and they knew the parents, all gave green light for this puppy. I saw videos of her mother and uncle in the agility and was sold. I made contact with Veronica, her breeder and we talked over and over again in poor English. I searched on the internet about the health requirements and assured myself about the FCI papers. This FCI recognition is necessary if later with her we would manage a World Championship. The final hurdle was yet to be taken, does she plays with her owner? Retrieve a toy? So Veronika made a video of the 4 pups during play time, and that they are playing with a sock she threw away. Together the pups went and brought it back, she did tug games for me with the puppy and I was completely sold. I’ll come and get her I said and three days later we were in the camper direction Czech Republic. (1000 km one way)
I was still on time to see the whole litter and I found them to be great, mother was open and social, grandma was there too and she lay on my lap and slepte. Driving back home with a mini dog, snow storms on the way-defying it was already clear that we had to buy a coat for her soon on the road along the highway. Meanwhile, she has more coats than I do.
She has stolen our hearts.
I am going to train as a Malinois, I’m going to do agility with her. So we did many puppy play times, balance exercises and short think games, she has her adjustments. You have that terriër caracter, occasionally she looks smug at you and then you can do it yourself. I know its my job to convince her to always eventually do what I want and let her think that its her idea. I have a terrier. They don’t do it for you, they do it to please themselfs. It is a small dog, this so differs from the malinois, she remains closer to you to work and send away takes more time to learn. She is learning running contacts in agility and it is fun and fast.
I experience every day as an adventure, she steals everyone’s hearts, she is already a celebrity on the agility field, she is a diva, she is not rock hard, she is sensitive but can also be very tough. I like that if I tell her somethins is really not ok, she can accept that. This behavior prevents her from getting in big trouble , with the Mali girls. If one of them indicates that she has gone too far, she listens and accepts it. This is really necessary, she is so much smaller. Now she is 7 kilo and 37 cm high and enrolled in her first show in Eindhoven, I’m curious what adventures we experience with her.
Batty has her own facebook page
And her own Youtube Channel. Vlog:
I have a dog school, specializing in Puppies and agility, balance and control training, pre match agility training and coaching. http://www.blazing-amber.nl

Blazing Amber Team weer met twee honden op het WK.

In    december 2017 was de derde en laatste agility selectie voor het WK Belgische Herders van de FMBB 2018. Ik liep deze wedstrijd niet met Ziva, zij stond na twee selectiewedstrijden gelukkig veilig voor plaatsing en een welverdiende werkvakantie naar Zuid Africa nam even mijn tijd in beslag. Tom stond er met Dayzee beter voor als met Alice en we hadden de hoop dat Dayzee nog één goed rondje neer zou zetten om zich te kunnen plaatsten voor het WK, gezien haar snelheid vonden we zelf dat zij van de twee honden waarmee Tom loopt de meeste kans maakt op resultaten en  snelheid op het WK zelf. De laatste wedstrijd was weer heel spannend voor veel mensen, hier worden de laatste punten verzameld en het kan er soms verrassend aan toe gaan met de totaalstand aan het einde van de dag. Zo ook voor Alice en Tom, Alice liep weer zeer stabiel en haalde zelfs podium met haar krasse oude  honden pootjes. Zij belandde hierdoor op een 5e plaats in het klassement, Dayzee ver achter zich latend. Ziva bleef veilig op haar 2e plaats steken en zo mochten Tom en ik ons weer gaan opmaken voor een geweldig WK in Ajdovščina, Slovenia. 23.04.2018 tot 29.04.2018.

We gaan er een hele leuke week van maken met het team, de voorbereidingen zijn al begonnen. Op naar een fit 2018 voor baas en hond.

We zijn met het WK team ook een hele leuke wedstrijd aan het voorbereiden, de benefietwedstrijd op 10 maart. Deze is altijd heel gezellig, dit keer gaan we een deel teamwedstrijd doen en alle klassen mogen mee doen, van groot tot heel klein van jong tot oud. Bij deze benefietwedstrijd hoort natuurlijk ook een verloting, we hebben van de Firma Agility tunnel een hele goede tunnel kado gekregen, een “Ultra Grip”, dit is het laatste in ontwikkeling voor veilige tunnels, met dikke stevige antislip wanden glijdt je hond hierop niet uit. Wij zelf hebben al 12 jaar het oudere model, “grip und colour” in intensief gebruik en die bewijst maar steeds weer wat Duitse kwaliteit betekent. Kilk voor meer informatie 

of klik  hier voor de Facebook pagina over de benefiet en het WK zelf.

Je zal je misschien afvragen, waarom neem je een hond van 12 jaar mee naar een WK, dat antwoordt is heel simpel, omdat ze nog steeds fit genoeg is om de rest van het deelnemersveld te verslaan, ook de jonge honden. Ze heeft het verdiend. Ze krijgt extra aandacht in de vorm van de Cholodin voor haar ouderdoms verschijnselen, ze heeft haar hele leven de Muscle mass en Doils Vital olie gekregen allemaal van NML Health, en ze krijgt hoogwaardig voer van Prins Diervoeding, voor sporthonden en de laatste jaren voor senior aangepast. Haar lijf is nog enorm fit. Een aantal jaren geleden raakte ze geblesseerd aan haar knie en we lieten foto’s maken van knie, heupen en rug. De dierenarts was zo verbaasd over haar gestel dat ze nog eens naar haar leeftijd vroeg. Tijdens de revalidatie raakten we bekend met de SWIT Electro  magnetveld Therapie mat, deze heeft zeker bijgedragen aan haar sterk herstel dat haar nog jaren agility plezier erbij verschafte, iets wat we nadat de blessure plaatsvond niet hadden gedacht.

 

Alice promoveert, nu door naar de 2e graad.

Afgelopen weekend hebben we weer een eerste graad wedstrijd gelopen bij HSV de Nevelhorst. Zoals al eerder in de blog beschreven moeten handlers die met een andere hond starten eerst weer in de 1e graad starten, dus zo ook ikzelf met Alice als ik met Alice wil lopen in 2017 omdat ze op Tom’s licentie staat en daar 3e graad is.

Helaas nog steeds niet fit wat mijn hamstring betreft maar na goed opwarmen heb ik ook Alice goed ingelopen, Martin Schoffelmeer had leuke 1e graad parkoersen neergezet, de dag verliep voorspoedig ondanks de miezer regen, af en toe opgeluisterd door een carnavals vloot en de bonke- bonk geluiden van het muziek systeem erop. Het is tenslotte carnavals weekend. 🙂

In de ochtend lukte het ons eerst niet helemaal, op de vaste parkoers tikte ze zo maar twee latten, erg ongebruikelijk voor haar , haar tijd was wel goed voor een 2e plaats, maar de ondergrond is voor ons niet goed bekend, ook ik gleed met mijn voet weg een aantal keren. Gelukkig was de jumping wel foutloos en haalde Alice een 3e plaats, Super blij en trots. In het middag programma haalden we de laatste begeerde U ( uitmuntend) en is daarmee Alice nu ook 2e graad geworden. Het was gelukkig niet nodig om de laatste jumping die dag te lopen en die heb ik dan ook dankbaar niet gelopen. Mijn hamstring was toch echt weer flink pijnlijk en smeekte om rust en warmte.

Het was een hele leuke dag, gezellig weer bij gekletst met  agility vrienden van elke windstreek van  Nederland met leuke parkoersen van Martin.

Video:

 Alice en Katja samen op het WK in Tsjechië

 

 

Uitmuntend weekend voor Dayzee, Ziva en Alice bij de BCCN

Afgelopen weekend waren we te gast bij de Border Collie Club Nederland in een hele mooie manege te Putten.

In de eerste graad mochten onze meiden weer starten, het beloofde al s’ochtends een mooie agility dag te worden de sfeer was al meteen uitmuntend te noemen.

Heel ontspannen gingen de eerste lopers hun spel verkennen. Ik zelf heb het spel overgeslagen met Alice, ik kamp op het ogenblik met een overbelaste hamstring.

Ik heb mezelf en Alice goed opgewarmd voor de  vast parkoers en tijdens het verkennen merkte ik dat ondanks het mooie zand het voor mij toch wel wat zwaar zou gaan worden. Keurmeester Michiel Lazeroms had een heel leuk VP neergezet en ik verheugede mij er al op.

Tom liep als vierde starter met Dayzee en wat ik even niet voor mogelijk hield was dat hij met haar foutloos de ronde liep. ( waarom dacht ik dat het heel moeilijk zou worden? nou, het was een heel snel parkoers en dat is extra lastig met haar daar zij nergens gas terug neemt) Hier en daar hadden ze een hapering en op een gegeven ogenblik liep Tom achter de feiten aan te rennen, maar het lukte hem toch foutloos! De tijd was  gezet!


Alice en ik liepen samen door het parkoers te strompelen en ook wij waren foutloos, niet eens in de buurt van de tijd van Dayzee uiteraard, Alice is al wat ouder en Ik ben wat  inmobiel op het ogenblik 😉

 

Daarna was het de beurt van Tom met Ziva, zij hadden de week ervoor 4x een foutloze ronde gehaald en al 4 uitmuntends in hun zak, zouden ze vandaag die felbegeerde 5e U halen? Jazeker, natuurlijk haalden ze dat, verassend was dat de tijd van Ziva 2 seconden langzamer was als haar halfzusje Dayzee, maar Dayzee had dan veel sneller de kattenloop, schutting en palen genomen terwijl Tom het parkoers met Ziva mooi en zeker afliep. Geeft niks, U is U en met een 1e een 2e en een 5e plaats mochten wij die middag weer naar huis 🙂

De stand van de Utjes is nu, Dayzee 1x U, Alice 3x U en Ziva 5x U en door naar de tweede graad.

Hier de video van onze 3 Uitmuntends: https://youtu.be/DpQhcMmH0q4?list=PLsculMB_unsiUGpziBPPz2Un9wGw04j8_

Eerste Uitmuntends zijn gelopen met Ziva

In Nederland geldt sinds dit jaar een nieuwe regel,

de hond mag niet meer met een andere handler lopen maar de andere handler moet een eigen licentie aanvragen en begint in de 1e graad met de hond. Bij blessure of andere omstandigheden mag de hond niet overgenomen worden door iemand anders die wel kan lopen.

Zodoende is Ziva dit jaar met Tom gestart in de 1e graad om alvast de nodige  punten te lopen en  naar de derde graad te gaan zodat zij later ook met Tom belangrijke selecties kan lopen. Afgelopen weekend had ze haar eerste 1e graad wedstrijd ( Ziva is een derde graad hond met Katja).

Alle vier de parkoersen werden foutloos gelopen en  Ziva behaalde drie eerste en 1 tweede plaats, nu heeft ze 4 podium plaatsen en  nog  één podium plaats te gaan voordat ze zich een tweede graad hond mag noemen, hieronder het filmpje met Tom.